Tratamento farmacolóxico da gonartrose en atención primaria

Resumen

Obxectivo: Describir os distintos tipos de tratamentos máis usados no noso medio na artrose de xeonllo, e as súas asociacións máis frecuentes. Deseño: Estudo descritivo transversal. Participantes: Estudo descritivo transversal sobre una mostra de 207 pacientes de ámbolos dous sexos, maiores de 40 anos con diagnóstico de gonartrose (GN). Medicións principais: Analizáronse as características epidemiolóxicas, o tipo de medicación pautada a cada paciente e as súas asociacións máis frecuentes. Resultados: Os fármacos máis usados en monoterapia para a GN no noso medio foron en primeiro lugar os AINE(14%;IC 95%:9,18- 18,82), seguidos polo paracetamol (7,5%; IC95%:3,84-11,16)e en terceiro lugar os SYSADOA ou fármacos de acción sintomática lenta (4,5%;IC95%:1,62-7,38). En combinación usaban os 3 grupos de fármacos un 29% dos pacientes (IC95%:22,70-35,30). Os AINE máis paracetamol un 22,5%(IC95%:16,70-28,30), os AINE máis SYSADOA un 15%(IC95%:10,04-19,96) e o paracetamol con SYSADOA un 7,5 %(IC95%:3,84-11,16). Os tratamentos tópicos foron usados polo 52% dos pacientes(IC95%:45,06-58,94). Conclusións: Os fármacos máis usados para o tratamento da GN foron por orde: os AINE, o Paracetamol a dosis de 1 g e os SYSADOA. A terceira parte dos pacientes usaban os 3 fármacos en combinación. Os SYSADOA úsanse máis en terapia combinada que en monoterapia, destacando sobre todo o uso do Sulfato de Glucosamina. A gran maioría dos pacientes usaba tratamentos tópicos de xeito complementario.