Evolución de las alteraciones metabólicas y hormonales de la obesidad grave tras la disminución de la adiposidad mediante cirugía bariátrica

Resumo

A obesidade é unha enfermidade complexa que adquiriu proporcións epidémicas, converténdose nun problema sanitario de primeira orde. A cirurxía bariátrica, como tratamento da obesidade e comorbilidades asociadas, obtén uns resultados loables; con todo, as bases etiopatoxénicas do seu efecto continúan sen esclarecerse. A caracterización das alteracións metabólicas na obesidade, e a súa evolución tras a cirurxía bariátrica, permitirá unha maior comprensión dos mecanismos fisiolóxicos implicados. Por todo iso, nesta tese doutoral analízase a obesidade grave e a súa evolución tras a cirurxía bariátrica, concretamente: 1. A antropometría. 2. As comorbilidades máis prevalecentes. 3.O perfil glucídico, lipídico e hepático, marcadores de inflamación e os eixes tiroideo, somatótropo e gonadal. 4.Os niveis sanguíneos do factor de crecemento de fibroblastos 21 (FGF21), ghrelina acilada, péptido tirosina-tirosina 3-36 (PYY3-36) e leptina. Así mesmo, analízanse os datos con perspectiva de xénero e en función do tipo de cirurxía bariátrica. Obtendo que: 1. O peso e o índice de masa corporal (IMC) melloran independentemente do sexo e o tipo de cirurxía bariátrica. Mentres que a masa graxa e o exceso de peso perdido (EPP) son dependentes de ambos os factores e o exceso de índice de masa corporal perdido (EIMCP) o é do tipo de cirurxía. 2. Na cohorte de pacientes obesos mórbidos que decidiron operarse de cirurxía bariátrica e participan nesta tese, a diabetes mellitus tipo 2 (DM2) e a dislipemia son máis prevalecentes en homes e a síndrome ansiosa-depresiva en mulleres. Mellorando todas as comorbilidades independentemente do tipo de cirurxía durante os tres primeiros meses tras a operación, con todo, os homes mostran unha mellora da DM2 máis acentuada. 3. A cirurxía bariátrica mellora o metabolismo dos glúcidos, o perfil lipídico e hepático, os eixes somatótropo, tiroideo e gonadal, así como os marcadores de inflamación. Ademais, atópase que o eixe somatótropo e o perfil lipídico son dependentes do sexo e do tipo de cirurxía, respectivamente. 4. FGF21, a ghrelina acilada, PYY3-36 e a leptina están alteradas durante a obesidade; con todo, só a leptina e o PYY3-36 melloran un ano despois da cirurxía. A ghrelina acilada, o PYY3-36 e a leptina son dependentes do sexo; mentres que a evolución da ghrelina acilada e da leptina o son do tipo de cirurxía. En conclusión, a cirurxía bariátrica obtén importantes efectos beneficiosos no estado de saúde dos pacientes operados, sendo o baipás en Y de Roux (RYGB) a cirurxía con maior impacto